کد مطلب:4602 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا نبي مكّرم اسلام(ص) فرمود كاد الفقر أن يكون كفراً در جاي ديگر فرمود من از فقر اقتصادي بر امتم نمي ترسم، بلكه از سوء تدبير (و فقر سياسي) مي ترسم؟

برادر گرامي! از ارسال نامه شما تشكر مي كنيم. جهت روشن شدن مطلب، مقدمه اي كوتاه بيان مي شود:

آيات و روايات فراواني مسلمانان را به كار و تلاش و تجارت و كسب مال حلال سفارش كرده و جامعه را از فقر و تنگدستي بر حذر داشته، فقر را خطرناك ترين دشمن تكامل انساني و موجب عقب ماندگي فكري و انحطاط عقلي و اخلاقي و باعث از دست رفتن سلامت جسمي معرفي كرده است. اميرالمؤمنين(ع) فرمود: از فقر به خداوند پناه ببريد كه باعث عقب ماندگي و نارسايي در امور ديني و موجب پريشاني عقل و نارسايي فكر است.[1]

نيز فرمود: فقر و تنگدستي زبان افراد زيرك و باهوش را مي بندد و آنان را از بيان دليل گنگ و لال مي گرداند. شخص فقير در شهر خود نيز غريب است.[2]

از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كال و ثروت، موجب حفظ كمال و عزت و تقوا است.[3]

مسئلة اقتصاد و فقر زدايي به قدري داراي اهميت است كه از آن حضرت نقل شده: فلو لا الخلبز ما صلّينا و لا صمنا و لا أدّينا فرائض ربّنا؛[4] اگر نان نبود - و شكم ها گرسنه بود - از نماز و روزه و انجام ساير فرائض و واجبات خبري نبود. با وجود اين كه اقتصاد و حل مشكل فقر و بيكاري اهميت فراواني دارد، ولي بدتر از فقر، نداشتن برنامة صحيح اقتصادي و جدولي متناسب با درآمد ها براي مخارج و هزينه هاي زندگي است. خطري كه اسراف و ريخت و پاش ها، زندگي فرد و جامعه را تهديد مي كند، به مراتب زيادتر از فقر است. كشورهاي اسلامي همانند ايران به صورت طبيعي، فقير نيستند. اما سوء تدبير و نداشتن برنامه ريزي صحيح اقتصادي، وابستگي هاي همه جانبه را براي آنان فراهم ساخته است. در حديث صحبت از توسعة سياسي نيست بلكه سوء التدبير يعني نداشتن برنامه يا برنامة نادرست است و به قرينة بحث فقر، منظور، سوء تدبير در امور اقتصادي است.

[1] آيت الله حسين نوري، اقتصاد اسلامي، ص 96 - 97؛ وسايل الشيعه، ج 12، ص 6- 8. نظير احاديث مذكور را از امام صادق(ع) نقل نموده است.

[2] همان.

[3] وسايل الشيعه، ج 12، ص 16.

[4] همان، ص 17.